έπαψα να
λυπάμαι και να θυμάμαι
για όσο
κράτησε ήταν όμορφο
για όσο
περπατούσες δίπλα μου σε αγαπούσα
για όσο
κρατάει ένα σουξέ
για όσο
κρατάει ένας κολικός
κι αυτό ήταν
κάτι αληθινό και δεν θα μου το πάρεις
εσύ αν
θέλεις πέτα το
Έπαψα να
περιμένω να αλλάξει ο κόσμος
έπαψα να
στεναχωριέμαι και να αναρωτιέμαι
που έφταιξα,
τι λάθος έγινε, πως φέρονται έτσι;
Συχνά μια σχέση μοιάζει με καρότσι λαϊκής
τόσα κιλά
σακούλες θα σηκώσει,
μα μόλις
ξελασκάρει μια βίδα και φύγει το ροδάκι
ένα μάτσο
άχρηστα σίδερα θα καταλήξει
στα
σκουπίδια ή το πολύ πολύ σε μια αποθήκη,
κι εμείς με ένα σωρό σακούλες στα χέρια
κι εμείς με ένα σωρό σακούλες στα χέρια
να περπατάμε ανύμποροι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου