Ο φαντάρος

Ο κόσμος βγαίνει
αλλάζει στέκια 

αποθεώνει σημεία των καιρών

Μονάχα ο στρατιώτης λαχταρά να ξαναβγεί

στην ίδια αυτή ρουτίνα που του στέρησαν,

και κλεισμένος τόσο χρόνο βλέπει τον κόσμο έξω νοσταλγία
ακόμα και τα βρόμικα πεζοδρόμια, τις άθλιες προσόψεις των κτηρίων

Τα κάγκελα έξω από τη μάντρα φαίνονται πάντα ομορφότερα.

Οι άλλοι όμως από ποια ρουτίνα λαχταρούν να ξεφύγουν;

Τι φταίει και δεν εκτιμάν την ελευθερία τους;

Ο κόσμος δραπετεύει

μαζεύεται σαν τα ποντίκια στο μετρό

σ΄όποια στάση κι αν κατέβεις

πάντα κάποιος περιμένει

εκτός κι αν είσαι τυχερός

ή άτυχος σαν τον φαντάρο
που ψάχνει για κόσμο.