Η αισιοδοξία των αστεριών

Τι αισιοδοξία να έχουνε τα αστέρια;
Τα βλέπουμε λαμπρά την ώρα που χάνονται
Λυτρώνουμε τη ματαιοδοξία μας,
την ώρα που αυτά πεθαίνουν,
κάνοντας ευχές.

Βόλτα στο Εμπορικό



Στο κέντρο της πόλης το επιβλητικό εμπορικό κατεβάζει ρολά
κατηφορίζει μια διαδήλωση δίχως νόημα
υποτονική
κι όμως οι περαστικοί έχουν μάθει να λαμβάνουν μέτρα
να ζουν με το φόβο
κρύβονται πίσω από τις λαμπερές, αλεξίσφαιρες τζαμαρίες.
Οι υπάλληλοι το έχουν συνηθίσει
όπως και πολλά άλλα
"να κοιτάς τη δουλειά σου".

Ένα ζευγάρι χίπστερ περνώντας ανάμεσα
σπέρνει μια ανόητη γοητεία
ας πάω να πιω έναν καφέ κι εγώ
να βρω ένα τραπέζι σε μια γωνιά να κρυφτώ
να παρατηρώ...

Ο καιρός είναι καλός
ό,τι πρέπει για περίπατο

κι ας μη ζεσταίνει τις καρδιές ο ήλιος.

Όνειρα ή Πράξεις;

Ακόμα και οι πράξεις οι καλές
γίνονται συνήθεια βαρετή
Ο άνθρωπος δεν ησυχάζει
Οι πιο όμορφες στιγμές που ζούμε
κάποια στιγμή χωλαίνουν
Κάνουμε όνειρα 
κι αυτό είναι πιο σημαντικό
Η φαντασία μας ποτέ δεν ρημάζει 
ποτέ δεν έβλαψε κανένα
οι πράξεις όμως όσο ωφέλησαν 
άλλο τόσο έβλαψαν κιόλας.

Νεκρά Θάλασσα

Δρόμοι γεμάτοι θύελλες κι οάσεις
δρόμοι που υποσχέθηκαν μετάξι
Πάνω στη Νεκρά θάλασσα η αντανάκλαση
ενός γεμάτου φεγγαριού
σε απόλυτη αρμονία με ένα σκονισμένο
από την έρημο ουρανό
σε μια γαλήνια κι απέραντη ακτή
με διαβαθμίσεις αλατιού κυματιστές
να κρατούν το χώμα μακρυά από το νερό

Η μπλούζα που φόραγες στον ύπνο σου

Δεν μπορούσα να σε ξεκολλήσω απ΄την οθόνη
ούτε εσύ εμένα
τις Κυριακές δεν ήθελες όταν ξυπνούσαμε να τρώμε πρωινό διαβάζοντας εφημερίδες

Όταν έφυγες άρχισα να σε αποζητώ ξανά
Σνίφαρα σαν ναρκωτικό τη μπλούζα που φόραγες στον ύπνο σου
είχε μείνει έντονο το άρωμά σου
από φόβο μην ξεθυμάνει την έκλεισα στο ντουλάπι
όταν το άνοιξα να σε μυρίσω
το άρωμα είχε χαθεί
το ύφασμα είχε ποτιστεί απ΄τα βιβλία.