Σήμερα είναι η μέρα σου! Χτυπάνε τα τηλέφωνα και τρομάζεις. Που να φανταστείς ότι παίρνουν να ευχηθούν.
Κάποιοι βέβαια ξεχνάνε μέχρι και τα δικά τους γενέθλια, αλλά οι κουρδισμένοι φίλοι τους επιμένουν να τα υπενθυμίζουν, καθώς πλησιάζουν οι μέρες.
Σαν Σήμερα γεννήθηκες κι εσύ, τι μεγάλο έγινε τότε; Κάποιο ιστορικό γεγονός που συγκλόνισε; Ε και να μην έγινε πάρε το δωράκι σου, να ξεγελαστείς στην μάχη με το χρόνο, την άνιση που δίνεις.
Σβήνοντας κεράκια κοιτάμε που βρισκόμαστε, μια προσωπική "πρωτοχρονιά", η τούρτα μας υπενθυμίζει τη φθαρτότητα και τη μοναδικότητα που όλοι μοιραζόμαστε.
Ανάμεσα στις τυπικές ευχές για δημόσιες σχέσεις, ή από ουσιαστικό ενδιαφέρον, ίσως η υγεία είναι τελικά η σημαντικότερη.
Μας φαίνεται δεδομένο, αλλά αν το ένα επίτευγμα είναι η ενηλικίωση το άλλο είναι πως θα τη διατηρήσεις.
Κάποτε θα ήθελες να παρτάρεις μια βδομάδα, πλέον να σου φαίνονται όλα μάταια, αλλά γι'αυτό να χαίρεσαι που είσαι ζωντανός και υγιής, να μπορείς να φχαριστιέσαι τη νωθρότητα.
Ίσως του χρόνου να έχεις περισσότερη όρεξη, να βρίσκεσαι κάπου καλύτερα.
Ακομα και αν η φάση είναι απομυθοποίηση, όταν λαμβάνεις τα μηνύματα παλιών σου φίλων, μετράει που δίνουν νόημα στο ασήμαντο.
Στα κοινωνικά δίκτυα οι ευχές δεν είναι τόσο εύκολες όσο φαίνεται, η εικονική είναι εξίσου πραγματικότητα. Ακόμα και η απόφαση να πληκτρολογήσεις ένα απλό μήνυμα θέλει προσπάθεια, καμία σχέση με τους ψόφους που μοιράζουμε. Κάποιος ξένος μπορεί να σου προσφέρει κάποια αναπάντεχη γνώση, κάποιο κομμάτι του εαυτού σου ξεχασμένο να ανασύρει...
Σε κάθε περίπτωση ακόμα κι αν ξεχνάμε τα γενέθλια και τις γιορτές των φίλων μας, σημασία έχει αν γιορτάζουμε-την ύπαρξη τους-στη ζωή/μας καθημερινά!
🎂
