"Πατάτες τηγανητές με αυγουλάκι" από το Καραβόσταμο

Τόπος καταγωγής

Χωριό, διακοπές

Σήμα κατατεθέν. 

Πατάτες τηγανητές και αυγουλάκι απευθείας από το κοτέτσι του παππού, πλέον του θείου. 

Έχετε δοκιμάσει πατάτες που τηγανίζονται κάτω απ'τη φωτιά, με ξύλα μαζεμένα με τα χέρια, από κάτω απ'το χωράφι; Που μάλιστα είναι γεμάτο με ταμπουράδες. Κάτι γλυκές, ξεθωριασμένου πορτοκαλί, κολοκύθες, που δεν μοιάζουν καθόλου με τις Αμερικάνικες, σε υπερμεγέθη σχήματα πράσινου κολοκυθιού. 

Πόσες αναμνήσεις χωράνε σε ενα κεφάλι, που επιμένει να τις αναβιώνει, όχι επειδή αισθάνεται την ανάγκη να ανήκει κάπου, αλλά επειδή υπακούει σε ένα φυσικό κάλεσμα. Ανίκητο όπως οι παραδόσεις. 

Το εξοχικό είναι ευλογία, μα συνδυάζεται και με κατάρα. Όσα θα πλήρωνες για ένα ξενοδοχείο καταλήγεις να τα δίνεις στη συντήρηση, για το μέρος που επισκέπτεσαι μια φορά το χρόνο. Μα αν δεν το κάνεις σου κοστίζει κι αλλιώς. Ψυχολογικά δηλαδή. Ακούς μετά ιστορίες από κείνους που κατάφεραν να πάνε, ζηλεύεις κι ας μην έμαθες τίποτα το ιδιαίτερο. Κι αν έγινε κάτι φοβερό, το έχεις ήδη ξαναζήσει κι εσύ. Όπως για παράδειγμα τα Διονυσιακά πανηγύρια, που όμοιά τους δεν θα βρείς σε κανένα άλλο μέρος στην Ελλάδα. Ένα ηλιοβασίλεμα πολύ πιο μαγικό, από εκείνο που φημίζεται η Σαντορίνη. Τριγύρω πράσινη, άγρια ομορφιά, το μόνο που κατάφερε να τη δαμάσει ήταν πετρόχτιστα σπιτάκια, κρυμμένα από τους πειρατές. 

Πόσο λυπηρό ακούγεται, σε κάποιον σαν εμένα, να απαντούν στην ερώτηση "από που είσαι", το "δεν είμαι από κάπου". Σοκ! Δεν έχεις χωριό; Δεν έχεις σόι; Εγώ στην #ikaria κάθε χρόνο ανακαλύπτω κι από ένα καινούργιο συγγενή. Μια ολόκληρη οροσειρά από ξαδέρφια. 

Ακόμα κι αν υπάρχουν στιγμές που ως παιδί της πόλης δυσκολεύεσαι στην επαρχία, γιατί οι κάτοικοι σου φαίνονται ακατανόητοι, οι γείτονες ίσως συχνά ανυπόφοροι. Μα ούτε εσύ είσαι τελικά ντόπιος στην πόλη σου, έχοντας μάλλον υιοθετήσει αυτά τα κακά, που στους άλλους διακρίνεις, αλλά δεν υποπτεύεσαι ο ίδιος πως τα έχεις, οπότε και η πρωτεύουσα με τα ρολόγια της, τα προγράμματά της, σε τυραννά και τυραννιέται. 

Είναι εντελώς διαφορετικό το συναίσθημα του να κάθεσαι, να αράζεις κάπου έξω σε ένα πέτρινο πεζούλι, που το αισθάνεσαι τόσο γνώριμο, τόσο δικό σου, τόσο ασφαλές. 

Ασύγκριτο!

🤎

#ikariagram #villagelife