Σκαρφαλώνεις στο λόφο, ανεβαίνεις σκαλοπάτια, ανηφόρες σε άγνωστες γειτονιές, ανακαλύπτεις την πόλη. Περιμένοντας να αντικρίσεις τη μαγεία. Περιφέρεσαι ψάχνοντας το ψηλότερο σημείο με την καλύτερη θέα, σαν στρατηγός, σαν βασιλιάς.
Μόνο για να διαπιστώσεις πόσο μικρός είσαι, κοιτώντας από κει πάνω.
Χιλιάδες φωτεινά μυρμήγκια να σπρώχνουν ρόδες ασταμάτητα. Κι εσύ ούτε σαν τζίτζικας δεν έχεις ποιο τραγούδι για να πεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου