Κάποτε που γέμιζαν φωνές τα πεζοδρόμια
Μπύρες και τσιγάρα ένας δρόμος σαν αυλή
Ήχοι από κιθάρες στα μπαλκόνια φτάναν μόνιμα
Πιο πολύ απ'τη μέρα ήταν η νύχτα ζωντανή...
Μα στη ξάγρυπνη τη γειτονιά
διαμαρτύρονταν
Που θα πάει η κατάσταση αυτή
Τι θα γίνει πια με τα παιδιά τα μηχανόβια
Σβήσαν αναπάντεχα μια μέρα όλοι μαζί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου