Ένα παλιό κρεοπωλείο λίγο παρακάτω από τη δημοτική αγορά της πόλης. Η οποία κάποτε έσφυζε από ζωή, ήταν το εμπορικό κέντρο όλης της θηβαϊκής επαρχίας. Παρόμοια εγκατάλειψη συναντάμε και σε άλλες πόλεις, όπως η Χαλκίδα ή το Άργος. Θετική όμως είναι η εικόνα που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια, τόσο στη Θεσσαλονίκη, όσο και στην Αθήνα, με τις στοές να αναβιώνουν.
Στις αγορές των πόλεων, διαχρονικά
αναμιγνύονται προσωπικότητες από όλες τις τάξεις, ενώ οι γύρω δρόμοι γίνονται στέκια. Εκεί καλύπτονται ανάγκες περαιτέρω κοινωνικοποίησης, πέρα από τα όρια των καθημερινών εμπορικών συναλλαγών.
Σε κάθε στενό που κάποτε απλώνονταν η δημοτική αγορά κάθε πόλης, υπάρχουν απίθανες ιστορίες, που περιμένουν να ανακαλυφθούν.
Η μαγεία του αστικού τοπίου βρίσκεται κι εκεί, στις σκουριασμένες ταμπέλες και τα σιδερένια στέγαστρα, τις ξεχασμένες βιτρίνες και τους ξεθωριασμένους τοίχους.
Γενιές ανθρώπων από το '50 ως το '80, εμπόρων, αγροτών, νοικοκύρηδων και περιθωριακών, πολιτσιμάνων και κουτσαβάκηδων, συνωστίστηκαν ανάμεσα σε πάγκους λαχανικών και γύρω γύρω ζωντανά κοτόπουλα, χασάπικα και ιχθυοπώλες, δίπλα σε τεκέδες και καφενεία.
🐤
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου