Από πού είσαι;

Κάθε φορά που ρωτάω κάποιον "από που είσαι;" και μου απαντάει από Αθήνα, με πιάνει θλίψη και απελπισία. 

Μα είναι δυνατόν, ένα σκέτο Αθήνα; Οι γονείς σου από που κατάγονται; 

Δεν έχετε κάπου να πηγαίνετε το καλοκαίρι, το Πάσχα; Έστω σε μια κηδεία να φάτε φρέσκα παραδοσιακά κόλλυβα;

Παίρνω κάτι απαντήσεις που με κάνουν από τη μια να σκέφτομαι θεέ μου τι τυχερός που είμαι, μα από την άλλη λυπάμαι για όλους αυτούς. 

Γιατί εδώ που είμαι εγώ ποτέ δεν θα αναγκαστούμε να πουλήσουμε το εξοχικό, όπως πολλοί εκείνοι που κάθε καλοκαίρι-τη χρυσή δεκαετία του 2000, παραθέριζαν στη Μύκονο και αλλού. Με τη μεγάλη κρίση την πάτησαν. Εδώ ευτυχώς μας έρχονται μονάχα Αμερικάνοι, κανένας Σαουδάραβας δεν πρόκειται να μας εξαγοράσει!

Όποιος θέλει μπορούμε να μοιραστούμε το δικό μου χωριό, να έρθει και να γίνει κι αυτός από εδώ...κι ας είναι η μάνα του από το Δυρράχιο και ο πατέρας του από τη Μικρασία. 

Να μπερδευτεί λιγάκι και το αίμα βρε παιδί μου, όπως μπερδεύονται οι άνθρωποι χορεύοντας τον Ικαριώτικο. 

⛱️