"Πάρε ο,τι θέλεις"

 "Πάρε ο,τι θέλεις"

Δεν έβλεπα την ώρα να ξυπνήσουν κι οι υπόλοιποι, να κατέβουμε για μπάνιο με τα στρώματα και τις σαμπρέλες. Τη βάρκα την είχαμε παρατημένη από καιρό. Κανείς δεν χρειαζόταν πλέον να ψαρεύει.

Από το μισάνοιχτο παράθυρο ακούγεται μια ενοχλητική φωνή, σαν να τρίζει πόρτα, θυμίζει μουεζίνη. Βγαίνω στο μπαλκόνι μπας και ξεχωρίσω καλύτερα τι ακούγεται από τον τηλεβόα. Καταφέρνω να πιάσω τη φράση <<3,5€ το κιλό>>, ένα μίνιβαν που ο οδηγός του τραβάει τις καταλήξεις στο τέλος, σαν να ακούς παλιατζή, μόνο που το δικό του μοιάζει με κλάμα. Μια σειρά αυτοκίνητα έχουν κολλήσει πίσω του. Κάποτε, στη δεκαετία του '80 δηλαδή, περνούσε και γαλατάς από δω, όπως και γυρολόγος. Ένα Datsun με κουκούλα, πουλώντας κυρίως είδη σπιτιού κι ό,τι άλλο μπορούσες να φανταστείς. Αναστάτωνε για χρόνια τις επαρχιακές γειτονιές, παρέχοντας όμως και μεγάλες ευκολίες για τα δεδομένα του "όλα τα κομφόρ" εκείνης της περιόδου. 

Ήταν υπερφορτωμένο έτσι που ήταν σαν τριώροφο, θυμίζοντας τα γνωστά καρτούν στη τηλεόραση, που ένα μικρό αμαξάκι στη βάση του, πήγαινε κούτσα-κούτσα, με την εξάτμιση να μπουμπουνίζει αφήνοντας σύννεφα καπνού, την πραμάτεια δεμένη γύρω γύρω με καραβόπανο, που σε κάθε στροφή έγερνε τόσο που έπεφτε πίσω κι από κάτι...